Azotowanie gazowe to proces utwardzania powierzchniowego służący do zwiększenia odporności na zużycie przez tarcie, twardości powierzchni i wytrzymałości zmęczeniowej dzięki rozpuszczeniu azotu i wydzielaniu twardych azotków.

Proces bardzo rozpowszechniony i chętnie wybierany dla elementów podlegającym dużym obciążeniom gdzie wysoka twardość powierzchniowa, odporność na ścieranie i zmęczenie są niezbędnymi właściwościami zapewniającymi spełnienie wymagań eksploatacyjnych detalu. Szeroki zakres możliwych temperatur i głębokości warstwy dyfuzyjnej umożliwiające regulację różnych właściwości obrabianych części powoduje, że azotowanie gazowe znajduje bardzo wiele zastosowań.

Azotowanie jest najskuteczniejsze w przypadku stosowania do gatunków stali zawierających pierwiastki sprzyjające powstawaniu azotków, takie jak chrom, molibden, wanad, tytan i aluminium. Ten proces ma również zastosowanie do takich stali narzędziowych, jak stale narzędziowe do pracy na gorąco i na zimno oraz stale na formy. Zastosowaniem niskotemperaturowym jest azotowanie stali sprężynowej w celu wydłużenia trwałości zmęczeniowej sprężyn stosowanych w motoryzacji. Ogólnie mówiąc, azotowanie gazowe można stosować do wszystkich materiałów stalowych o zawartości do 5% chromu. W przypadku większej zawartości pierwiastków stopowych i azotowania gazowego stali nierdzewnej można rozważyć azotowanie plazmowe choć współczesne instalacje azotowania gazowego realizują procesy dla stali wysokostopowych. Nie zaleca się azotowania gazowego stali spiekanych o niskiej gęstości.

W przypadku azotowania stosowane są piece z serii KS-S, HCV lub VMK oraz PR. W tym celu piece z gazem ochronnym są wyposażone w obieg gazu i niezbędne przyłącza dla potrzebnych gazów, a także w urządzenia zabezpieczające dla gazów palnych i niebezpiecznych (wodór, amoniak).

W zależności od zastosowania piece można doposażyć w dodatkowe opcje, dzięki którym procesy azotowania mogą być prowadzone w sposób specyficzny i przy zoptymalizowanym zużyciu gazu i energii.