Suszarki przemysłowe komorowe to piece, które pracują w stosunkowo niskich temperaturach. Przyjmuje się, że suszenie prowadzi się w zakresie 100ºC do 500ºC, niemniej jednak jest to zakres umowny i zależny od materiału traktowanego oraz procesu.
Takie piece charakteryzują się jednak jedną wspólna cechą tj. wymuszony obieg/cyrkulacja powietrza wewnątrz komory w celu najlepszej jednorodności temperatury oraz klapy wentylacyjne w celu wymiany powietrza w komorze.
KONSTRUKCJA
Suszarki przemysłowe komorowe najczęściej są urządzeniami komorowymi, ładowanymi od przodu. Taka konstrukcja jest klasyczna, tania i łatwa w obsłudze niemniej jednak nie nadaje się do każdego zastosowania. Niektóre detale to np drobnica która ładowana jest w skrzynkach. Tego typu elementy stalowe są ciężkie i trudne ręcznie do załadowania od przodu na półki pieca dlatego można zaprojektować piec z wózkiem, który załadowany skrzynkami na zewnątrz wjeżdża do komory. Inne detale są duże i ładowane suwnicą od góry na wysunięty trzon. Najczęstszy załadunek przeprowadza się ręcznie dla pieców niedużych gdzie detale ustawia się na perforowanych półkach. Suszarki mogą mieć jedne drzwi otwierane na bok lub do góry a także dwoje drzwi otwieranych na bok.
no images were found
NAGRZEWANIE
Stosowane najczęściej rodzaje nagrzewania w suszarkach to grzałki oporowe (elektryczne). Stosunkowo niskie temperatury procesu pozwalają na zastosowanie zwykłego drutu oporowego. Niemniej jednak w suszarki przemysłowe komorowe nagrzewa się też dzięki zastosowaniu wdmuchu gorącego powietrza lub spalania gazu w palnikach.
SYSTEMY STEROWANIA
Piece przemysłowe niskotemperaturowe są z reguły urządzeniami prostymi w wykonaniu oraz łatwymi w obsłudze. Z małymi wyjątkami mają spełniać swoją rolę suszenia lub wygrzewania w określonym czasie. Mniej ważne jest w jakim czasie to daje temperatury dojdą lub ile będzie do zaprogramowania programów lub ramp. Dlatego w znakomitej większości stosuje się sterowniki proste nie programowalne, które pozwolą tylko ustawić temperaturę wymaganego procesu oraz czas w jakim materiał ma zostać wygrzany. Wyjątkiem są normy AMS lub CQ9 czy 11, które określają precyzyjnie krzywe grzewcze dla traktowanego materiału.